Thursday 16 December 2010

Παραλήρημα ανθελληνισμού από την Ντόρα στην Κωνσταντινούπολη


Δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την Άλωση της Πόλης και το 1821 ένοπλες συγκρούσεις από τις πολλές που σημειώθηκαν μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων προκειμένου να τεκμηριώσει το όραμά της για συμφιλίωση και καλή γειτονία
ΣΤΗΝ ΕΝΝΕΑΣΕΛΙΔΗ ΟΜΙΛΙΑ της, η αρχηγός της Δημοκρατικής Συμμαχίας απολογήθηκε ενώπιον του τουρκικού ακροατηρίου ότι η Ελλάδα «από το 1922 δεν έχει επιδείξει καμία εδαφική φιλοδοξία», ενώ δεν είπε το παραμικρό για την τουρκική θεωρία των γκρίζων ζωνών
Ο λόγος που εκφώνησε η πρώην υπουργός Εξωτερικών άφησε έκπληκτους ακόμη και τους Τούρκους ακροατές της, κυρίως για την… ειλικρίνεια με την οποία η κυρία Μπακογιάννη παρουσίασε τις απόψεις της και «ισοπέδωσε» ιστορικά γεγονότα, παραχαράσσοντας ακόμη και τη σημαντικότερη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας.
Με ευκολία που σοκάρει, η αρχηγός της Δημοκρατικής Συμμαχίας χαρακτήρισε το 1821 ένοπλη σύγκρουση από τις πολλές που σημειώθηκαν μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων. «Τα πρώτα χίλια χρόνια της συνύπαρξής μας, πολιτικά, μπορούν να θεωρηθούν η χιλιετία των συγκρούσεων» , είπε η κυρία Μπακογιάννη.

«Η ατάκα της χιλιετίας των συγκρούσεων κυριολεκτικά μας… κούφανε», είπε στο «ΘΕΜΑ» βουλευτής της Ν.Δ.

Ένοπλη σύγκρουση για την πρώην υπουργό Εξωτερικών ήταν επίσης το 1453.

Με απίστευτη προχειρότητα η Άλωση της Κωνσταντινούπολης και η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας θεωρήθηκαν από την κυρία Μπακογιάννη ως κάτι σχεδόν σύνηθες από τα πολλά πολεμικά παίγνια που σημειώνονταν τον Μεσαίωνα.

Ακόμη και η μάχη του Μαντζικέρτ, το 1071, στην οποία ο βυζαντινός στρατός του Ρωμανού Δ’ Διογένη ηττήθηκε από τους Σελτζούκους του Αρπ Αρσλάν, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μόνιμη εγκατάσταση των Τούρκων στη Μικρά Ασία, ήταν μια απλή ένοπλη σύγκρουση.

Με το ευφυολόγημα της χιλιετίας των συγκρούσεων η κυρία Μπακογιάννη επιχείρησε να περιγράψει το όραμά της «να αφήσουμε πίσω μας σχεδόν μία χιλιετία συγκρούσεων και να ξεκινήσουμε μία χιλιετία φιλίας και συνεργασίας». Ουδείς διαφωνεί ότι η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να ακολουθήσουν τον δρόμο της ειρηνικής συνύπαρξης, ωστόσο η ειρήνη χτίζεται πάνω στην αλήθεια και την παραδοχή των ιστορικών γεγονότων. Και προφανώς ούτε η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ούτε, πολύ περισσότερο, η Ελληνική Επανάσταση υπήρξαν ποτέ απλές ένοπλες συγκρούσεις, λες και αναφερόμαστε σε πόλεμο συμμοριών στις φαβέλες της Βραζιλίας.

Ακόμη και μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι δηλώσεις της, η κυρία Μπακογιάννη δεν ανακάλεσε το περιεχόμενο της ομιλίας της, ούτε επιχείρησε καν να ανασκευάσει τους ατυχείς χαρακτηρισμούς που την εξέθεσαν.

Μιλώντας στους Τούρκους που συμμετείχαν στη Συνάντηση Bab-I Ali στην Κωνσταντινούπολη, η πρόεδρος της νεοϊδρυθείσας Δημοκρατικής Συμμαχίας θέλησε να παρουσιάσει το όραμά της για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπου η ίδια έχει δεσπόζουσα θέση.

Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο ότι παρουσιάζοντας τις απόψεις της αναφέρθηκε και πάλι στο 1923 -εμμέσως δηλαδή στη συνθήκη της Λοζάνης- και στους τότε ηγέτες της Ελλάδας και της Τουρκίας Ελευθέριο Βενιζέλο και Κεμάλ Ατατούρκ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυρία Μπακογιάννη «φαντασιώνεται» ότι θα είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος του 21ου αιώνα. Κάτι αντίστοιχο είχε αναφέρει και τον Ιούνιο του 2006, ευρισκόμενη και πάλι στην Κωνσταντινούπολη προσκεκλημένη του κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, τότε υπουργού Εξωτερικών και σημερινού προέδρου της Τουρκίας. Παροτρύνοντας τον κ. Γκιουλ να συνυπογράψουν σύμφωνο ειρήνης, η κυρία Μπακογιάννη τον είχε καλέσει να μιμηθούν τον Βενιζέλο και τον Κεμάλ.

Τέσσερα χρόνια μετά, προφανώς η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας λησμόνησε την ψυχρότητα με την οποία είχε υποδεχθεί τότε την πρότασή της ο κ. Γκιουλ. Άλλωστε οι Τούρκοι αντιδρούν με έκδηλη αμηχανία όταν κάποιος επιχειρεί να τους ταυτίσει με τον Μουσταφά Κεμάλ, πρόβλημα που δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει η κυρία Μπακογιάννη όταν αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο, θεωρώντας ενδεχομένως ότι η οικογενειακή της σύνδεση με τον εθνάρχη της επιτρέπει τέτοιου είδους ακροβατισμούς.

Στην εννεασέλιδη ομιλία της, η αρχηγός της Δημοκρατικής Συμμαχίας απολογήθηκε ενώπιον του τουρκικού ακροατηρίου ότι η Ελλάδα «από το 1922 δεν έχει επιδείξει καμία εδαφική φιλοδοξία», ενώ δεν είπε το παραμικρό για την τουρκική θεωρία των γκρίζων ζωνών. «Χάνω τον Θεό μου απ’ αυτόν τον λαϊκισμό», είπε η κυρία Μπακογιάννη στο ραδιοφωνικό σταθμό Real, υποστηρίζοντας ότι αυτά που είπε η ίδια για το Αιγαίο και τα νησιά μας δεν τα έχει πει ποτέ Έλληνας πολιτικός στην Τουρκία.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ, γραμματέας της Κ.Ο. της Ν.Δ.:

«Ανιστόρητη άποψη»

«Ένοπλη σύγκρουση γίνεται μεταξύ ληστών τραπέζης και αστυνομικών. Το 1821 ήταν η σημαντικότερη στιγμή της Ιστορίας μας, που οδήγησε στη διαμόρφωση του νέου εθνικού ελληνικού κράτους. Με τις ανώφελα φοβικές αυτές περιγραφές τύπου ενόπλου συγκρούσεως σε λίγο θα λένε πως το 1821 ήταν ένας απολίτιστος τρόπος επίλυσης διαφορών! Συνεπώς, πρόκειται περί ανιστόρητης απόψεως που κατά τη γνώμη μου δεν εκφράζει, αλλά απλώς αδικεί την κυρία Μπακογιάννη».

(ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ – ΜΑΚΗΣ ΠΟΛΛΑΤΟΣ)

No comments:

Post a Comment